Նոյեմբերի քսան. երկուշաբթի
Կարմիրով նշված արտահայտությունների իմաստները բացատրեք:
Չուր հիմիկ տիրեր, պահեր ենք քեզ-մինչև հիմա պահել ենք քեզ:
Դավիթ էլաց- Դավիթ լացեց
Դավիթ թող թամաշա՛ անի- Դավիթ թող նայի
Դու ինչի՞ ըռկեր ես, նստեր ես էսատեղ- Դու ինչու էս նեղացել, նստելայստեղ
Դատելով մեր կարդացած հատվածներից՝ բնությագրեք Մելիքին:
Մելիքը ուժեղ էր,խորամանկ,նախանձ և միքիչ վախկոտ:
Տեքստից գտեք հատվածներ, որտեղ երևում է
Ա. Դավթի համառությունը
Տեսավ՝ քաղաքի ամեն մարդեր ժողված են դաշտ։
Ասաց.— Արի էրթանք էն տե՛ղ։
Վարպետն ասաց.— Մեռնեմ քեզի,
Էն տեղ բան մի չըկա։
Արի էրթանք է՛ս կողմ։
Ասաց.— Չէ՜, ինձի տար էնտեղ։
Ասաց.– Ախր էնտեղ ի՞նչ կա, որ մենք էրթանք։
Ասաց.— Չէ՜, կը տանիս, տար, չե՞ս տանի…
Որ ասաց.— Չէ՜,
Դավիթ իր ձեռք թալեց վեր վարպետի ականջ՝ պոկի։
Ասաց.— Արի էրթանք էն տե՛ղ։
Վարպետն ասաց.— Մեռնեմ քեզի,
Էն տեղ բան մի չըկա։
Արի էրթանք է՛ս կողմ։
Ասաց.— Չէ՜, ինձի տար էնտեղ։
Ասաց.– Ախր էնտեղ ի՞նչ կա, որ մենք էրթանք։
Ասաց.— Չէ՜, կը տանիս, տար, չե՞ս տանի…
Որ ասաց.— Չէ՜,
Դավիթ իր ձեռք թալեց վեր վարպետի ականջ՝ պոկի։
Բ. Դավթի ուժը
Իսկուն Դավիթ իր ձեռ տվեց առջև,
Ու գուրզ բռնեց.
Որ գուրզ բռնեց՝ ծանր—թեթև արավ,
Ասաց.— Ափսո՜ս, հազա՛ր ափսոս,
Մի քիչ թեթև՛ է էսա գուրզ։
Ու գուրզ բռնեց.
Որ գուրզ բռնեց՝ ծանր—թեթև արավ,
Ասաց.— Ափսո՜ս, հազա՛ր ափսոս,
Մի քիչ թեթև՛ է էսա գուրզ։
Գ. իսմիլ Խաթունի բարի լինելը
Ասաց.— Մե՛ր մեռնի քեզ,
Կ’էրթա իրա սեյրանատեղ, ու իրիկուն կը գա.
Կ’էրթա հոլ կը խաղա։
— Ապա ինչի՞ ինձ չի՛ տանի,
Մարդ մի չունեմ որ հետ խաղամ։
Ինձ է՛լ թող դաշտ տանի։
Իր մեր ասաց.— Մեռնե՛մ քեզ,
Ձիանք կը տան վեր քեզ, ըզքեզ կը ճղոտեն։
Չուր հիմիկ տիրեր, պահեր ենք քեզ:
Կ’էրթա իրա սեյրանատեղ, ու իրիկուն կը գա.
Կ’էրթա հոլ կը խաղա։
— Ապա ինչի՞ ինձ չի՛ տանի,
Մարդ մի չունեմ որ հետ խաղամ։
Ինձ է՛լ թող դաշտ տանի։
Իր մեր ասաց.— Մեռնե՛մ քեզ,
Ձիանք կը տան վեր քեզ, ըզքեզ կը ճղոտեն։
Չուր հիմիկ տիրեր, պահեր ենք քեզ:
Ձեր կարծիքով հնարավո՞ր էր, որ Մելիքն ու Դավիթը լավ եղբայրեներ լնեին, պատասխանը հիմնավորեք:
Ոչ, որովհետև Մելիքը նախանձում է Դավիթին իր ուժի համար, և վախենում է, որ Դավիթը կզբաղեցնի նրա տեղը:
Գտեք այն հատվածները, որտեղ երևում է, որ դավիթը Մելիքից ուժեղ է:
Իսկուն Դավիթ իր ձեռ տվեց առջև,
Ու գուրզ բռնեց.
Որ գուրզ բռնեց՝ ծանր—թեթև արավ,
Ասաց.— Ափսո՜ս, հազա՛ր ափսոս,
Մի քիչ թեթև՛ է էսա գուրզ։—
Մելիք էդ որ տեսա՛վ, փոշմանավ, հոնքնը կիտեց։
Ու գուրզ բռնեց.
Որ գուրզ բռնեց՝ ծանր—թեթև արավ,
Ասաց.— Ափսո՜ս, հազա՛ր ափսոս,
Մի քիչ թեթև՛ է էսա գուրզ։—
Մելիք էդ որ տեսա՛վ, փոշմանավ, հոնքնը կիտեց։
կիրճը։ Ջերմուկից ներքև Արփան հոսում է գալարումներով և իր ընթացքը մերթ արագ, մերթ դանդաղ շարունակում է մինչև Արենի գյուղը։ Ստորին հոսանքում Արփան բաժանվում է բազմաթիվ մեծ ու փոքր առուների և ամռան ամիսներին ամբողջովին օգտագործվում է դաշտերն ու այգիները ոռոգելու համար։ Արաքսի մեջ է թփվում Նախիջևանի Հանրապետության տարածքում։
Նանե Ժամհարյանի բլոգ 